உண்ணாதே உயிர்உண்ணா தொருநஞ்சு சனகிஎனும் பெருநஞ் சுன்னைக்
கண்ணாலே நோக்கவே போக்கியதே உயிர்நீயும் சுளப்பட் டாயே!
எண்ணாதேன் எண்ணியசொல் இன்றினிதா எண்ணுதியே எண்ணில் ஆற்றல்
அண்ணாவோ அண்ணாவோ அசுரர்கள்தம் பிரளயமே! அமரர் கூற்றே!

வெள்ளெருக்கஞ் சடைமுடியான் வெற்பெடுத்த திருமேனி மேலும் கீழும்
எள்இருக்கும் இடன்இன்றி உயிர் இருக்கும் இடன்நாடி இழைத்த வாறோ!
கள்இருக்கும் மலர்க்கூந்தற் சானகியை மனச்சிறையிற் கரந்த காதல்
உள்இருக்கும் எனக்கருதி உடல்புகுந்து தடவியதோ ஒருவன் வாளி!

"சொற்பாவும் பொருள் தெரிந்து தூய்மை நோக்கித்
    தூங்காதார் மனத்திருளை வாங்காதானை"

இங்ஙனம்
கி. வா. ஜகந்நாதன்.

      தலைவி கூற்று
யாரும் இல்லை; தானே கள்வன்;
தானது பொய்ப்பின் யானெவன் செய்கோ!
தினைத்தாள் அன்ன சிறுபசுங் கால,
ஒழுகுநீர் ஆரல் பார்க்கும்
குருகும் உண்டு, தான் மணந்த ஞான்றே.

      - குறுந்தொகை - கபிலர் பாட்டு.

தோழி கூற்று

வேரல் வேலி வேர்க்கோட் பலவின்
சாரல் நாட, செவ்வியை ஆகுமதி;
யாரஃ தறிந்திசி னோரே? சாரற்
சிறுகோட்டுப் பெரும்பழம் தூங்கி யாங்கிவள்
உயிர்தவச் சிறிது; காமமோ பெரிதே!

      - குறுந்தொகை - கபிலர் பாட்டு.

தலைவி கூற்று

கணங்கொள் அருவிக் கான்கெழு நாடன்
குறும்பொறை நாடன் நல்வயல் ஊரன்
தண்கடற் சேர்ப்பன் பிரிந்தெனப் பண்டையிற்
கடும்பகல் வருதி கையறு மாலை,
கொடுங்கழி நெய்தலுங் கூம்பக்
காலை வரினும் களைஞரோ இலரே.
      -ஐங்குறுநூறு - அம்மூவனார் பாட்டு.

4. கிழவியின் பிரயாணம்

செவிலி கூற்று

காலே பரிதப் பினவே; கண்ணே
நோக்கி நோக்கி வாளிழந் தனவே;
அகலிரு வானத்து மீனினும்
பலரே மன்றஇவ் வுலகத்துப் பிறரே.
      -குறுந்தொகை - வெள்ளி வீதியார் பாட்டு.

5. ஆச்சரியம்

கண்டோர் கூற்று

இவன்இவள் ஐம்பால் பற்றவும், இவள்இவன்
புன்றலை ஓரி வாங்குநள் பரியவும்,
காதற் செவிலியர் தவிர்ப்பவும் தவிராது
ஏதில் சிறுசெரு உறுப, மன்னோ
நல்லைமன் றம்ம பாலே! மெல்லியற்
றுணைமலர்ப் பிணையல் அன்னஇவர்
மணமகிழ் இயற்கை காட்டி யோயே!

    %nbsp; -குறுந்தொகை - மோதாசனார் பாட்டு.

முளிதயிர் பிசைந்த காந்தள் மெல்விரல்
கழுவுறு கலிங்கம் கழா அ துடீஇக்
குவளை யுண்கண் குய்ப்புகை கமழத்
தான்றுழந் தட்ட தீம்புளிப் பாகர்
இனிதெனக் கணவன் உண்டலின்
நுண்ணிதின் மகிழ்ந்தன் றொண்ணுதல் முகனே.

      -குறுந்தொகை - கூடலூர்கிழார் பாட்டு.

தலைவன் கூற்று

அன்னாய் வாழிவேண் டன்னைநம் படப்பைத்
தேன்மயங்கு பாலினும் இனிய, அவர்நாட்டு
உவலைக் கூவற் கீழ
மானுண் டெஞ்சிய கலிழி நீரே.
      -ஐங்குறு நூறு - கபிலர் பாட்டு.

தோழி கூற்று
தொடிநோக்கி மென்றோளும் நோக்கி அடிநோக்கி
அஃதாண் டவள்செய் தது.
      --குறள், 1279.

தலைவி கூற்று

தேரோன் மலைமறைந்த செக்கர்கொள் புன்மாலை
ஆரான்பின் ஆயன் உவந்தூதும் - சீர்சால்
சிறுகுழல் ஓசை செறிதொடி, வேல்கொண்
டெறிவது போலும் எனக்கு.
      ஐந்திணை ஐம்பது - மாறன் பொறையனார் பாட்டு.

தலைவி கூற்று

காமம் தாங்குமதி என்போர், தாம் அ•து
அறியலர் கொல்லோ? அனைமது கையர்கொல்!
யாம்எம் காதலர்க் காணோம் யின்
செறிதுனி பெருகிய நெஞ்சமொடு பெருநீர்க்
கல்பொரு சிறுநுரை போல
மெல்ல மெல்ல இல்லா குதுமே.

      -குறுந்தொகை - கல்பொரு சிறு நுரையார் பாட்டு.

தோழி கூற்று

சுனையிற் சிறுநீரை எய்தாதென் றெண்ணிப்
பிணைமான் இனி துண்ண வேண்டிக்--கலைமாத்தன்
கள்ளத்தின் ஊச்சும் சுரம்என்ப, காதலர்
உள்ளம் படர்ந்த நெறி.
      --ஐந்திணை ஐம்பது - மாறன் பொறையனார்.

தலைவன் கூற்று

புறந்தாழ் பிருண்ட கூந்தற் போதின்
நிறம்பெறும் ஈரிதழ் பொலிந்த உண்கண்
உள்ளம் பிணிக்கொண் டோள்வயின் நெ
செல்லல் தீர்கம் செல்வாம் என்னும்;
செய்வினை முடியா தெவ்வஞ் செய்தல்
எய்யா மையோ டிளிவுதலைத் தருமென
உறுதி தூக்கத் தூங்கி அறிவே
சிறிதுநனி விரையல் என்னும்; யிடை
ஒளிறேந்து மருப்பிற் களிறுமாறு பற்றிய
தேய்புரிப் பழங்கயிறு போல
வீவது கொல்லென் வருந்திய வுடம்பே.
      --நற்றிணை - தேய்புரிப் பழங்கயிற்றினார் பாட்டு.

தலைவி கூற்று

எறும்பி அளையிற் குறும்பல் சுனைய
உலைக்கல் அன்ன பாறை ஏறிக்
கொடுவில் எயினர் பகழி மாய்க்கும்
கவலைத் தென்ப அவர்சென்ற றே;
அதுமற் றவலங் கொள்ளாது
நொதுமற் கழறும்இவ் வழுங்க லூரே.
      --குறுந்தொகை - ஓதலாந்தையார் பாட்டு.

செங்கதிர்ச் செல்வன் சினங்கரந்த போழ்தினாற்
பைங்கொடி முல்லை மணங்கமழ - வண்டிமிரக்
காரோ டலமருங் கார்வானங் காண்டொறும்
நீரோ டலமருங் கண்.
      --ஐந்திணை எழுபது - மூவாதியர் பாட்டு.

தலைவன் கூற்று

நூனவின்ற பாகதேர் நொவ்விதாச் சென்றீக
தேனவின்ற கானத் தெழினோக்கித்--தானவின்ற
கற்புத்தாழ் வீழ்த்துக் கவுண்மிசைக் கையூன்றி
நிற்பா ணிலையுணர்கம் யாம்.
      -ஐந்திணையைம்பது - மாறன் பொறையனார் பாட்டு.

தலைவன் கூற்று

விரைப்பரி வருந்திய வீங்குசெலல் இளையர்
அரைச்செறி கச்சை யாப்பழித் தசைஇ
வேண்டமர் நடையர் மென்மெல வருக;
தீண்டா வைமுள் தீண்டி நாம்செலற்
கேமதி வலவ, தேரே; உதுக்காண்
உறுக்குறு நறுநெய் பால்விதிர்த் தன்ன
வரிக்குரல் மிடற்ற அந்நுண் பல்பொறிக்
காமரு தகைய கான வாரணம்,
பெயனீர் போகிய வியனெடும் புறவிற்
புலரா ஈர்மணல் மலிரக் கெண்டி
நாளிரை கவர மாட்டித்தன்
பேடை நோக்கிய பெருந்தகு நிலையே.
      -- நற்றிணை - மருதன் இளநாகனார் பாட்டு.

"கைவேல் களிற்றொடு போக்கி வருபவன்
மெய்வேல் பறியா நகும்."
      --குறள்.

ஊர்க்குறு மாக்கள் வெண்கோடு கழாஅலின்
நீர்த்துறை படியும் பெருங்களிறு போல
இனியை பெரும எமக்கே; மற்றதன்
துன்னருங் கடாஅம் போல
இன்னாய் பெருமநின் ஒன்னா தோர்க்கே.
        --புறநானூறு - ஒளவையார் பாட்டு.

[ஊர்க் குறுமாக்கள் - ஊரிலுள்ள சிறு பிள்ளைகள். வெண்கோடு - வெள்ளையான தந்தத்தை. கழாஅலின் - கழுவுதலால். துன்னரும் கடாஅம் போல - யாரும் அணு குதற்கரிய மதம்பட்ட நிலைமையைப் போல. இன்னாய் - கொடியவனானாய். ஒன்னாதோர்க்கு - பகைவர்களுக்கு.]

-------------


---

அரும்பதக் குறிப்பு




அ - அழகு	ஈர்மணல் - ஈரமான மணல்
அடுதல் - சமைத்தல்	உண்கண் - மையுண்ட கண்
அமர்தல் - தங்குதல்	உணர்கம் - அறிவோம்
அரண் செய்தல் – பாது காத்தல்	உதுக்காண் - அதோ பார்
அருந்துதல் - ஊட்டுதல்	உயர்வு நவிற்சி – அளவுக்கு மிஞ்சிப் புகழ்தல்
அரை - இடை	உலம் - கல்தூண்
அலமருதல் - சுழலுதல்	உவலை - தழை
அலைத்தல் - துன்புறுத்தல்	உளுக்குதல் - அசைத்தல்
அவலம் - வருத்தம்	ஊச்சுதல் - உறிஞ்சுதல்
அழல் - நெருப்பு	ஊதியம் - வருவாய்
அழித்தல் - அவிழ்த்தல்	ஊரன் - மருத நிலத் தலைவன் பெயர்
அழுங்கல் - ஆரவாரம்	ஊழ் - விதி
அளவளாவுதல் – நெருங்கிப் பழகுதல்	எஞ்சுதல் - மிகுதியாதல்
அளி - அன்பு	எய்தாது - போதாது
அளை - வளை	எய்ப்பு - இளைப்பு
அறிந்திசினோர் - அறிந்தவர்	எய்யாமை - அறியாமை
அன்ன - போன்ற	எயினர் - வேடர்

ஆகுமதி - வாயாக	எவ்வம் - துன்பம்
ஆயர் - இடையர்	எவன் - என்ன
ஆயிடை - அதற்கிடையே	எழில் - அழகு
ஆரல் - ஒரு வகை மீன்	எறிதல் - வீசுதல்
ஆள்வினை - முயற்சி	எறும்பி - எறும்பு
ஆறு - வழி	ஏது - காரணம்
ஆன் - பசு	ஏமதி - ஏவுவாயாக
இடும்பை - துன்பம்	ஏறிட்டுக் கொள்ளுதல் – மேற் கொள்லுதல்
இணைமலர் - இரட்டைப் பூ	ஒண்னுதல் – விளக்கத்தை யுடைய நெற்றி
இமிர்தல் - ஒலித்தல்	ஒழுகுதல் - ஓடுதல்
இயக்கம் - புடைபெயர்ச்சி	ஒளிறுதல் - விளங்குதல்
இரு - பெரிய	ஒன்னாதோர் - பகைவர்
இல்லாகுதும் - இல்லையா வோம்	ஓரி - தலைமயிர்
இழுக்கு - குற்றம்	கச்சை - இடையிற் சுற்றிய கட்டு
இளிவு - அவமதிப்பு	இன்னாய் - கொடுமையை
இளையர் - இளைய வீரர்	கடுகுதல் - விரைதல்




கடாம் – மதம் உடையாய்	கோடு - கொம்பு
கணம் - தொகுதி	கோள் - குலை
கதிர் - கிரணம்	சாரல் - மலைச்செறிவு
கதிரவன் - சுரியன்	சினம் - வெம்மை
கமழ்தல் - மணத்தல்	சுடர் - சூரிய சந்திரர்
கரத்தல் - மறைத்தல்	சுரம் - பாலை நிலம்
கலிங்கம் - ஆடை	சூளுறவு - சபதம்
கலிழி - கலக்கம்	செக்கர் - செவ்வானம்
கலைமான் - ஆண்மான்	செங்கதிர்ச் செல்வன் - சூரியன்
கவர்தல் - கைக்கொள்ளுதல்	செப்பஞ்செய்தல் – ஒழுங்கு படுத்தல்
கவலை - பிணங்கிய வழி	செய்வினை - மேற்கொண்ட காரியம்
கவிதல் - சூழ்தல்	செரு - சண்டை
கவுள் - கன்னம்	செல்லல் - துன்பம்
கழறுதல் - கண்டித்தல்	செலல் - நடை
கழாஅல் - கழுவுதல்	செவ்வி - சமயம், சமத்துவம்
கழுவுதல் - துடைத்தல்	செறித்தல் - இறுக்குதல்
கள்ளம் - பொய்	செறிதல் - இறுகுதல்




களிறு - ஆண்யானை	சென்றீக - செல்க
களைஞர் - விலக்குபவர்	சேர்ப்பன் - நெய்தல் நிலத் தலைவன் பெயர்
காமரு - விருப்பம் மிக்க	சொக்குதல் - மயங்குதல்
கார் - மேகம், கார்காலம்	ஞான்று - காலம்
காரிகை - பெண்	தகை - இயல்பு
காவதம் - காதம்	தண்மை - குளிர்ச்சி
கான் - காடு	தலையளி - உயர்ந்த அன்பு
கானவாரணம் – காட்டுக் கோழி	தவ - மிக
கீழறுத்தல் – மறைவாகக் கேடு சூழ்தல்	தவிர்த்தல் - விலக்குதல்
குய் - தாளிதம்	தாங்குதல் - தடுத்தல்
குருகு - நாரை, ஒரு பறவை	தாங்குமதி - தடுப்பாயாக
குருதி - இரத்தம்	தாழ் - தாழ்ப்பாள்
குழல் - புல்லாங்குழல்	தாழ்பு - தாழ்ந்து
குறிஞ்சி நிலம் - மலையும் மலையைச்சார்ந்த இடமும்	தாள் - தண்டு
குறும்பொறைநாடன் - முல்லை நிலத் தலைவன் பெயர்	திருவோலக்கம் – அரசன் ஸ்தானத்தில் வீற்றிருக்கும் நிலை
குறுமாக்கள் - சிறுபையன்கள்	திரு - செல்வம்
கூவல் - பள்ளம்	திரைதல் - மடிப்பு விழுதல்
கெண்டுதல் - கிண்டுதல்	தீமை - இனிமை
கெழு - பொருந்திய	தீர்கம் - நீங்குவோம்
கையறுதல் – செயலற்றுக் கிடத்தல்	துணி - துண்டு
கொடுங் கழி – வளைந்த உப்பங்கழி	துணை - இரட்டை
கொடுவில் - வளைந்த வில்	துழத்தல் - துழாவுதல்
கொற்றவை - வெற்றிக்குரியபெண்தெய்வம், துர்க்கை	துன்னுதல் - அணுகுதல்




துனி - துன்பம்	பெருமிதம் – பெருமை யுணர்ச்சி
தூக்குதல் – எடுத்துக் காட்டுதல்	பேடை - பெண்பறவை
தேரோன் - சூரியன்	பேணுதல் - பாதுகாத்தல்
தேன் - வண்டு	பேதை - அறிவற்றவன்
தொடி - தோள்வளை	பொய்த்தல் - தவறுதல்
நகுதல் - மகிழ்தல்	பொருதல் - மோதுதல்
நவிலுதல் - ஒலித்தல், பயிலுதல்	பொறி - புள்ளி
நனி - மிக	பொறை - குண்டுக்கல்
நாள் - காலை	பொன்றுதல் - அழிதல்
நுகர்தல் - உண்ணுதல், இன் புறுதல்	போக்குதல் - கைவிடுதல்
நெய்தல் நிலம் - கடலும் கடலைச் சார்ந்த இடமும்	போகுதல் - ஓடுதல்
போது - மலரும் பருவத்துப் பேரரும்பு	போழ்து - பொழுது
நெறி - வழி	போற்றுதல் - பாதுகாத்தல்
நொதுமல் - அயல்	மகிழ்ந்தன்று - மகிழ்ந்தது
நொவ்விதாக - வேகமாக	மட்டு - அளவு
பகழி - அம்பு	மதி - சந்திரன்
படப்பை - ஊர்ப்பக்கம்	மதுகை - வலிமை
படர்தல் - செல்லுதல், விரும்புதல்	மயங்குதல் - கலத்தல்
படிதல் - நீராடுதல்	மருட்சி - மயக்கம்
பதம் - பக்குவம்	மருத நிலம் - வயலும் வயலைச் சார்ந்த நிலமும்
பந்தி - குதிரைச்சாலை	மருப்பு - கொம்பு
பரி - நடை	மலிர்தல் - மேலே வருதல்
பரிதல் - ஓடுதல்	மறக்குடி - வீரர்கள் பிறந்த குடும்பம்
பலவு - பலாமரம்	மறலி - யமன்
பற்றுக்கோடு - தாரம்	மறுகுதல் - மனம் சுழலுதல்
பாகர் - குழம்பு	மன்ற - நிச்சயமாக
பாசறை - பாடி வீடு	மாட்டுதல் - கொல்லுதல்




பாதாதி கேசம் – அடிமுதல் முடிவரையில்	மாய்த்தல் - தீட்டுதல்
பால் - ஊழ்வினை	மாறு பற்றுதல் - எதிரெதிரே பற்றுதல்
பிணிக்கொள்ளுதல் - கட்டுப் படுத்தல் மிடறு - கழுத்து
பிணைமான் - பெண்மான்	மிடுக்கு - எடுப்பு, பெருமை யுணர்ச்சி
பிணையல் - மாலை	மின் - நட்சத்திரம்
பிழம்பு - பிண்டம்	முகன் - முகம்
பிளிறுதல் - முழங்குதல்	முட்கோல் - தாற்றுக்கோல்
புலர்தல் - உலர்தல்	முட்டு - இடையூறு
புறம் - முதுகு	முரணுதல் - வேறுபடுதல்
புறவு - முல்லை நிலம்	முரலுதல் - ரீங்காரம் செய்தல்
புன்மை - பொலிவின்மை	முரற்சி - ரீங்காரம்
பூதர் - சீலர்	வாரனம் - கோழி
பெயல் - மழை	வாள் - ஒளி
பெருந்தகு நிலை - பெருமிதத்தைக் காட்டும் தோற்றம்	வானம் - காசம்
முல்லைநிலம் - காடும் காட்டைச் சார்ந்த இடமும்	விதிர்த்தல் - தெளித்தல்
முளிதல் - முற்றி விளைதல்	வியல் - பரப்பு
முறுவலித்தல் – புன்னகை செய்தல்	விரகம் - பிரிவுத்துன்பம்
மூதாதையர் - முன்னோர்	வீங்குதல் - மிகுதல்
மெய் - உடம்பு	வீதல் - அழிதல்
யாப்பு - கட்டு	வீழ்த்தல் - விழச் செய்தல்
வரிக்குரல் – கரகரப்பான தொனி	வேரல் - மூங்கில்
வலவன் - தேரை ஓட்டு பவன்	வை - கூர்மை
வழுவுதல் - தவறுதல்	வைமுள் - தாற்றுக்கோல்
வாங்குதல் - இரத்தல்	வெளவுதல் - கைக் கொள்ளுதல்